Skip to main content

Το Γεωπάρκο Μετεώρων – Πύλης καλύπτει μια έκταση 2409,5 km2. Η περιοχή του Γεωπάρκου Μετεώρων-Πύλης διαθέτει εξαιρετικό φυσικό περιβάλλον, τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, γεωποικιλότητα και γεωλογικά μνημεία καθώς και προστατευόμενες περιοχές με πλούσια βιοποικιλότητα. Διεθνούς αξίας στοιχεία της γεωποικιλότητας της περιοχής αποτελούν το ιδιαίτερο τοπίο των Μετεώρων, που έχει αναγνωρισθεί από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, αλλά και η ορεινή μάζα της οροσειράς της Πίνδου από τον Κόζιακα μέχρι το Περιστέρι που περιλαμβάνει εξαιρετικής σημασίας τοπία και γεωτόπους. Τα Μετέωρα αποτελούν σημείο αναφοράς για χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, που έρχονται στην περιοχή για να θαυμάσουν τη μοναδική φυσική ομορφιά του τοπίου και των βράχων καθώς και την πολιτιστική και πνευματική αξία των μοναστηριών. Οι επισκέπτες καλούνται να ανακαλύψουν το φυσικό περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής, και να συνδεθούν με τους κρυμμένους γεωλογικούς, οικολογικούς και πολιτιστικούς θησαυρούς της. Η Γεωλογική κληρονομιά της Νότιας Πίνδου, της μεγαλύτερης οροσειράς της Ελλάδας, περιλαμβάνει σημαντικά στοιχεία για την ανάδυση και δημιουργία των Ελληνικών οροσειρών από την καταστροφή του ωκεάνιου χώρου της Τηθύως. Η οροσειρά του Κόζιακα που υψώνεται από την Καλαμπάκα μέχρι την Πύλη, με μήκος περίπου 25 χιλιόμετρα, αποτελεί μοναδικό γεωλογικό και οικολογικό απόθεμα. Τα βουνά της Νότιας Πίνδου συγκροτούν ένα σύμπλεγμα από κορυφές, οροπέδια, κοιλάδες και φαράγγια που χαρακτηρίζονται από μοναδική άγρια ζωή και ενδημική χλωρίδα και πανίδα. Η περιοχή προσφέρει στους επισκέπτες μια μοναδική ευκαιρία να γνωρίσουν το ιδιαίτερο ορεινό περιβάλλον, απίστευτα σημεία θέας, άγριες ψηλές κορυφές σε συνδυασμό με τις αλπικές λίμνες τους, που αποτελούν απομεινάρια της εποχής των παγετώνων, καθώς και γραφικά και απομακρυσμένα χωριά, που μπορεί να ανακαλύψει κανείς κατά μήκος πεζοπορικών διαδρομών. Μέσα από την ανάδειξη της γεωλογικής κληρονομίας της, παρουσιάζεται η σύνδεση της με τα οικοσυστήματα και την πολιτιστική κληρονομιά αποδεικνύοντας ότι η γεωποικιλότητα αποτελεί την βάση για τον πλούτο των οικοσυστημάτων αλλά και την βάση της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης με το τοπίο.